मख्ख थियो कागजको डुङ्गा
कुलोको पानी सँगको संगममा,
सुस्तरी बिज्दै जान्छ पानी
डुङ्गाको आङ भरी !
अझै चञ्चल थियो डुङ्गा - नाच्दै, तैरँदै,
किनकी अज्ञात थियो उ
गल्दै गएको उस्को शरीर
टुक्रँदै-छुट्टँदै
प्रणाली, अङ्ग, तन्तु हुँदै कोशीका र अस्तित्व विहिन सम्म हुनेछ ।
✍️ - Sudarshan Prithak
No comments:
Post a Comment